نظرات ياداشت غرور

+ محمدش

تعريف علماي اخلاق از غرور چندان مشخص نيست. مثلا از معراج السعادة نقل شده: " پس هر که را اعتقاد آن باشد که او بر راه خير است، و آن طريقه اي که دارد طريقه صحيح است، آن شخص مغرور است."

آيا هر کس که معتقد باشد راهش درست است، مغرور است؟ آيا پيامبران مغرور بودند؟

اگر منظور اين است که اعتقاد به درستي دارد در واقع راهش درست نيست، آيا کسي که به علم، زيبايي و پول خود مغرور است و واقعا هم اين صفات را دارد، ديگر نبايد ناپسند باشد