فیس بوک شبکه مجازی اجتماعی است که در آن مردم می توانند دوستانی یرای خود پیدا کنند ،مطالبی در ان بگذارند واز طریق به اشتراک گذاری آن را به همه منتقل کنند و بعضی اوقات هم تنهایی خود را با آن تقسیم کنند
اوایل که فیس بوک دار شده بودم همیشه وقتی لپ تابم را روشن میکردم زود به آن صفحه میرفتم و نگاه میکردم ببینم دوست جدیدی پیدا کردم
ولی رفته رفته یاد گرفتم که مطالبی را که دوست دارم لایک کنم وبعد اگر خیلی از نظرم پسندیده اومد آن را بین دوستانم منتشر کنم تا انها هم حظ وافر را ببرنند یکی از این روزها که داشتم به چک کردن فیس بوکم می پرداختم به مطلبی برخورد کردم خیلی برایم جاالب بود
آن مطلب این بود "زندگی جاده ای است که باید آن را به تنهایی سپری کنی شاید در این جاده کسی با کسانی تورا همراهی کنند ".
این مطلب فکر من را مدتها به خودش مشغول کرد و من این نتیجه را گرفتم که در مسیر زندگی باید بتوانم فردی مقاوم باشم و صبر را پیشه خودم کنم
روزی به خودم گفتم فیس بوک درسته یک شبکه مجازی است ولی از افرادی تشکیل شده که در دنیای واقعی رندگی میکنند (دنیایی که سراسر شور پویایی و حرکت است).ما همین طور که در زندگی واقعی خودمون دوستانی داریم در ان شیکه هم میتوانیم تعدادی پیدا کنیم که ما را در این مسیر پر فراز و نسیب جتی با مطلبی مارا یاری کنند